जिति जानेको अगाडि आफ्नो "हार" भएपछि ,,
पुरै जिन्दगी नै सोंचे भन्दा "बेकार" भएपछि ,,
अब त खरानीको व्यापार गर्नुको पनि औचित्य रहेन
आफ्नै इच्छा, सपनाहरूको "दाहसंस्कार" भएपछि ।।।
पहिले कुटाई खाइयो,गोदाई,गालि खाइयो।अहिले धोका समय,परिस्तिथी,जिन्दगी अनि केही मान्छेहरुबाट खाईदैछ तर जति खाएपनि जिन्दगी सधै नअघाए जस्तो।
Comments
Post a Comment