मनका बगैंचाहरू सुकेपछि ,
रहरका पुतलीहरू पनि बसाइ सर्दा रहेछन,
भाग्यमा ठूलो भ्वाङ परेपछि,
सपनाहरू पनि चुहिएरै सकिदा रहेछन् !
पहिले कुटाई खाइयो,गोदाई,गालि खाइयो।अहिले धोका समय,परिस्तिथी,जिन्दगी अनि केही मान्छेहरुबाट खाईदैछ तर जति खाएपनि जिन्दगी सधै नअघाए जस्तो।
Comments
Post a Comment